Bloos

CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

COREY HARRIS - THE INSURRECTION BLUES

Artiest info

Website

facebook - spotify

Label: Bloos Records

“A mix of traditional American & West African Blues and, bottled up PROTEST…“

Deze week verscheen het studio album ‘The Insurrection Blues’ van de Amerikaanse artiest met rasta look, Corey Harris. Harris, momenteel woonachtig in Charlottesville (Virginia), is een blues en reggae zanger/muzikant die midden jaren negentig, samen met Keb' Mo' en Alvin Youngblood Hart, de vlag van de akoestische gitaar blues droeg. ‘The Insurrection Blues’ is zijn 20ste album en de eerste release van Corey in meer dan drie jaar. Het is ook zijn debuut voor Bloos Records. Corey zet hiermee zijn blues reis, die hij in 1995 begon met zijn debuutalbum ‘Between Midnight and Day’, gestadig verder.

Gezien zijn gave als muzikant om vele muzikale stromingen samen te voegen tot een naadloos werk, is het geen wonder dat Harris al veel onderscheidingen heeft ontvangen. Onlangs ontving hij van de John D. & Catherine T. MacArthur Foundation (één van de grootste private stichtingen in de VS) nog een MacArthur Fellowship -wat gewoonlijk een "geniale prijs" wordt genoemd- en van het Bates College in Maine, waar hij zijn opleiding volgde, een ere-muziekdoctoraat. Corey Harris was te zien in de Scorsese-film "Du Mali au Mississippi (Feel Like Going Home)" (2003) en werkte met Billy Bragg mee aan de ‘Mermaid Avenue’ albums met herontdekte Woody Guthrie-nummers, waarvoor hij een deel van de muziek schreef. Corey heeft samengewerkt met BB King, Buddy Guy, RL Burnside, Ali Farka Toure, Dave Matthews, Tracy Chapman, Olu Dara en Wilco.

“Blues is surviving in a world of fire…”

‘The Insurrection Blues’ is een album met 14 akoestische composities, waaronder niet-gepubliceerde en herinterpretaties van nummers die behoren tot de Afro-Amerikaanse muziektraditie. Het album werd in mei in Atri, een stad in de Italiaanse regio Abruzzo in de provincie Teramo, tijdens de lockdown bijna solo met akoestische gitaar opgenomen, in dezelfde stijl waarmee hij als straatzanger begon in New Orleans in de vroege jaren negentig. Atri was de plaats waar de artiest woonde tijdens de pandemie, voordat hij terugkeerde naar de VS. Vier van de 14 tracks zijn traditionals en vier andere van Charlie Patton, Blind Blake en Skip James. Harris zelf schreef vier nummers, inclusief het titelnummer. Op twee nummers werkte hij samen met resp. mondharmonicaspeler Phil Wiggins en de mandoline speler Lino Muoio.

De nummers op ‘The Insurrection Blues’ zijn volledig actueel, maar toch doordrenkt met traditie en geïnspireerd door Corey’s wereldwijde muzikale ontdekkingen in de afgelopen decennia. De opener “Twelve Gates to the City” is een traditional die vaak aan Rev. Gary Davis wordt toegewezen. Hierin verweeft Harris gospel en delta blues, de roots van zijn muziek, vakkundig in elkaar. In twee van de instrumentale nummers “Toubaka" en "Sunjata" geeft Corey, terwijl hij aan de snaren van zijn gitaar plukt, de ritmes weer die hij in zich opnam tijdens zijn verblijf in Mali, West-Afrika. Een tijd die hij verder illustreert met zijn eigen compositie "Mama Africa", die doordrenkt is met tranceachtige zang. Op Skip James' “Special Rider Blues” laat hij horen, hoe nauw de Afrikaanse Bentonia-blues verbonden is met de Mississippi-blues stijl. In de titelsong “Insurrerction Blues (Chickens Come Home to Roost)” levert Harris het nodige commentaar op de voorbije donkere maanden en -jazzvocalist Paul Jost deed het ook- op de bestorming van het Amerikaanse Capitool in Washington DC op 6 januari, waarover commentaar te horen is in de intro. De stemming wordt hierna met "Boats Up River" en "By and By" speelser, voordat de twee Blind Blake-nummers ("You Gonna Quit Me Baby" en "That Will Never Happen No More") met er tussenin zijn eigen instrumentaal nummer "Afton Mountain Blues” met Phil Wiggins op harmonica, worden gespeeld. Het album eindigt met de laatste original "Scottsville Breakdown", een levendige fingerpicking’ instrumental, aangevuld met neuriënde en woordeloze zang, die ons aanzet om optimistisch te blijven.

“‘The Insurrection Blues’ werd door Corey Harris met één voet in de traditie en met de andere in het heden opgenomen. Harris herinnert er ons mee aan dat, helaas voor de onderdrukten, de strijd nog steeds verder doorgaat. Op ‘The Insurrection Blues’ is dit verleden nog altijd sterk voelbaar…”

“With ‘The Insurrection Blues’, recorded by Corey Harris with one foot in the tradition and the other in the present, Harris reminds us that, unfortunately for the oppressed, the struggle still continues. On this receptive album, this past still is strongly felt…“ (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. Twelve Gates to the City* [associated w/Rev. Gary Davis] – 02. Some of These Days* – 03. When Did You Leave Heaven [Richard A. Whiting, W. Bullock] - 04. Toubaka* [Djessou Mory Kanté] – 05. Mama Africa – 06. Special Rider Blues [Skip James] - 07. Sunjata* - 08. Insurrerction Blues – 09. Boats Up River [John Jackson] – 10. By and Buy – 11. You Can Quit Me Baby [Blind Blake] – 12. Afton Mountain Blues - 13. That Will Happen Nomore [Blind Blake] – 14. Scottsville Breakdown / Instrumentals (4,7,12,14) / Music/Lyrics by: Corey Harris (5,8,12,14), some are traditionals*, or by as [noted: 3,6,11,13] © 2021 | Album credits: Corey Harris: vocs, a- guitar and, Phil Wiggins: harmonica (13) & Lino Muoio: mandolin (3)